دستگاه ها و تجهیزات جوشکاری مقاومتی - Machins of Resistant Welding

[myazd]

دستگاه ها و تجهیزات جوشکاری مقاومتی

عنوان

3-1- دستگاه های جوشکاری مقاومتی

3-1-1- دستگاه های جوشکاری مقاومتی نقطه ای

3-1-2- سایر دستگاه های جوشکاری مقاومتی

3-2- کنترل جوشکاری مقاومتی

3-2-1- کنترل زمانها و توالی جوشکاری

3-2-2- کنتاکتور

3-2-3- کنترل کننده های کمکی

3-3- کابل های جوشکاری مقاومتی

3-4- الکترودهای جوشکاری مقاومتی

3-4-1- خواص مورد نظر از یک الکترود مقاومتی

3-4-2- بررسی مواد مختلف مورد استفاده در ساخت الکترودهای مختلف

الف) الکترودهای آلیاژی

ب) الکترودهای رسوب سختی شده

ج) الکترودهای پوشش داده شده بوسیله کاربید تیتانیم

3-4-3- بررسی جنس الکترودها مطابق با استانداردها

الف) بررسی جنس الکترودها مطابق با کلاس بندی RWMA

ب) بررسی جنس الکترودها مطابق با استاندارد ISO

3-4-4- سیستم خنک کردن الکترودها

3-5- نگهدارنده ها





در این فصل به بررسی انواع دستگاه های جوشکاری می پردازیم. البته توضیح کامل جزئیات اجزاء و طرح های مختلف این دستگاه ها و تجهیزات خارج از حوصله این کتاب می باشد. لیکن آشنایی مختصر با کلیات آنها ضروری به نظر می رسد. همچنین درباره تجهیزات جانبی مورد استفاده در فرآیند جوشکاری مقاومتی مباحثی ارائه خواهد شد.

انتخاب تجهیزات جوشکاری بستگی به طرح اتصال، موادی که باید جوشکاری شوند، کیفیت مورد نیاز، برنامه تولید و مسائل اقتصادی دارد. یک دستگاه جوشکاری مقاومتی از سه قسمت اصلی تشکیل می شود:

(1) یک مدار الکتریکی با یک ترانسفورماتور و یک رگولاتور جریان و یک مدار ثانویه که شامل الکترودهاست که جریان الکتریکی را به قطعه کار منتقل می کنند.

(2) یک سیستم مکانیکی شامل فریم دستگاه و قسمت های مربوط به نگهداری و اعمال نیروی جوشکاری.

(3) ابزار کنترل (وسایل زمان سنجی) برای شروع جریان و مدت اعمال جریان. این ابزار ممکن است مقدار جریان، همچنین توالی و ترتیب اعمال آن و سایر زمان های سیکل جوشکاری را کنترل کنند.

دستگاه های جوشکاری مقاومتی از نظر اتوماسیون به دو دسته تقسیم می شوند، دستگاه های نیمه اتومات و دستگاه های اتومات. در دستگاه های نیمه اتومات، اپراور قطعه کار را بین الکترودها قرار میدهد و سوئیچ شروع جوشکاری را فشار می دهد و برنامه جوشکاری اجرا می شود. در دستگاه های اتومات، قطعات بصورت اتوماتیک درون دستگاه قرار داده می شوند، سپس جوش انجام شده و قطعه از دستگاه خارج می شود. بدون اینکه اپراتور دخالتی داشته باشد. دستگاه های جوشکاری از نظر الکتریکی به دو گروه تقسیم بندی می شوند: انرژی مستقیم[1] و انرژی ذخیره کننده[2]. طراحی هر دو گروه ممکن است بر اساس استفاده از برق تکفاز یا سه فاز باشد. بیشتر دستگاه های جوشکاری از نوع تکفاز انرژی مستقیم هستند. این نوع دستگاه های به دلیل سادگی، هزینه سرمایه گذاری اولیه اندک، نصب و و نگهداری آسان بیشترین کاربرد را دارند.

طراحی سیستم مکانیکی و مدار ثانویه برای اکثر دستگاه های جوشکاری تقریباً شبیه به هم است اما تفاوت اصلی در طراحی ترانسفورماتور و سیستم کنترل دستگاه هاست. در یک شرایط ثابت، یک دستگاه جوشکاری تکفاز مقدار ولت – آمپر (KVA) بیشتری از دستگاه سه فاز نیاز دارد.

اصول دستگاه انرژی ذخیره کننده، جمع کردن و ذخیره کردن انرژی الکتریکی و سپس دشارژ آن به منظورایجاد جوش است. انرژی معمولاً در خازن ها ذخیره می شود. معمولاً برق تك فاز برای این نوع دستگاه ها استفاده می شود. توان مورد نیاز معمولاً کم است زیرا زمان ذخیره سازی نسبتاً از زمان جوشكاري طولانی تر است.

[1] - Direct Energy

[2] - Stored Energy


[You must be registered and logged in to see this link.][url][/url]

به روز شده در تاریخ ٣٠ آبان ١٣٨٩